انواع فلفل دلمه‌ ای و خواص آن

• محتوای تغذیه‌ای موجود در ۱۰۰ گرم فلفل دلمه‌ای قرمز خام
• بررسی انواع فلفل از نظر گیاه شناسی
• ترکیبات شیمیایی فلفل دلمه ای
• مصارف و کاربرد انواع فلفل دلمه‌ای
• شیوه نگهداری و مصرف

فلفل دلمه نیز فلفل شیرین و یا کپسایسین هستند و در رنگ های مختلف مثل زرد، قرمز، سبز، بنفش و نارنجی موجود هستند. این سبزیجات، بیش از 900 سال پیش در جنوب و آمریکای مرکزی پرورش داده شدند و نام فلفل را از استعمارگران اروپایی آمریکای شمالی دریافت کردند. این ها می توانند به راحتی در انواع مختلفی از آب و هوا رشد کنند. فلفل دلمه ای شیرین ترکیبی از مزه تند و بافت ترد است. این ها به طور علمی به عنوان کپسایسین شناخته می شوند و متعلق به گروه خانواده بادنجانیان شامل فلفل چیلی، فلفل قرمز، سیب زمینی، گوجه فرنگی و بادمجان است. فلفل سبز و بنفش کمی طعم تلخ دارند، در حالی که مزه فلفل دلمه ای قرمز، زرد و نارنجی، طعم شیرین تر و میوه ای دارند. در این مقاله از اینفوگیاهی به بررسی خواص فلفل دلمه می پردازیم.

طبع: گرم و خشک

فلفل (سبز، قرمز، فرنگی و دلمه‌ای) گیاهی علفی یک یا دوساله است که ارتفاعش به 100سانتی متر هم می‌رسد. برگ‌ها تخم مرغی یا سرنیزه‌ای و بی‌کرک‌اند. دمبرگی به طول ۴-۱۶ سانتی متر داشته و گل‌ها منفرد و بندرت دوتایی دارای کاسه گل استکانی هستند. جام گل‌ها سفید، بندرت صورتی با لکه‌های مایل به سفید، سبز یا بنفش دیده شده‌اند. انواع کاشته شده زیادی از فلفل در حد ۵۰ نژاد وجود دارد که همگی از یک گونه‌اند.

فلفل دلمه‌ای قرمز، زرد و نارنجی از انواع رسیده‌تر فلفل دلمه‌ای سبز هستند که زمان طولانی رسیده شدن آنها باعث افزایش مواد مغذی موجود در آنها شده است.

پراکندگی جهانی: مرکز آمریکا، در اغلب نقاط آمریکا مخصوصا توسط بومیان مکزیک کاشته می‌شود.

پراکندگی جغرافیایی در ایران: در اغلب نقاط ایران به منظور استفاده به عنوان چاشنی کاشته می‌شوند. دو نوع کاشته شده آن در ایران به نام‌های فلفل دلمه‌ای و فلفل سبز رایج‌تر هستند.

کلیه انواع فلفل دلمه‌ ای، به ویژه نوع قرمز آن حاوی مقادیر بالایی از آنتی اکسیدان‌های ویتامین C، بتاکاروتن (ویتامین A)، ويتامين E و روی هستند، بنابراین، با رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کنند و از بدن در برابر بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و برخی از سرطان‌ها محافظت می‌کنند. این مواد مغذی برای تقویت سیستم ایمنی و تولید انرژی حیاتی هستند.

ویتامین C و منیزیم موجود در فلفل با همکاری یکدیگر آدرنالین تولید می‌کنند و به همین دلیل، فلفل‌های دلمه‌ ای برای کمک به بدن در مقابله با استرس حائز اهمیت هستند.

فلفل دلمه‌ ای قرمز حاوی کاروتنوئید قرمز لیکوپن است که به پیشگیری از سرطان پروستات کمک می‌کند و همچنین، حاوی لوتئین و زئاگزانتین است که هر دو از بدن در برابر مشکلات بینایی نظیر آب مروارید و تخریب ماکولا محافظت می‌کنند. درصورتی که به صورت خام و یا آب آن مصرف شود، به دلیل وجود برخی ترکیبات شیمیایی دیگر در پیشگیری از یبوست نیز کمک‌کننده است.

 میوه این گیاه (فلفل) که ممکن است قرمز، مایل به زرد، بنفش و سبز، بصورت گرد یا کشیده و دراز باشد به صورت خام، پودر (ادویه) یا پخته مصرف می‌‎شود و خواص درمانی آن به شرح زیر است:

1. محرک معده و مدر است.
2. در اکثر موارد برای پیشگیری و یا درمان سوء هاضمه ناشی از ضعف دستگاه گوارش، تخمیر روده، اسهال و اسهال خونی، حالات تهوع غیرقابل‌کنترل، خونریزی رحمی، احتباس آب، لارنژیت، سرفه‌های اسپاسمی (سیاه سرفه) و برخی فلج‌ها بکار می‌رود.
3. در استعمال خارجی از آن می‌توان برای معالجه دردهای عصبی روماتیسمی و نقرسی وکمردرد استفاده کرد.
4. به مقدار کم فلفل سبز یا قرمز مقوی معده، بادشکن و محرک قوای جنسی است.
5. به مقدار بسیارکم برای درمان واریس، بی‌اشتهایی، انسداد کبد و بواسیر مفيد است.
6. بـه عنوان ضماد (روغن ماليدنی) برای درمان روماتیسم بکار می‌رود.
7. بـه مقدار زیاد محرک و حساسیت زاست و سبب زخم و ضایعه دائمی در معده و کلیه می‌شود.

1. ضددرد و ضدچسبندگی پلاکت‌ها
2. ضدميکروب و ضدسرطان
3. ضدسم و ضداكسیدان
4. ضدنفخ و ضدداءالصدف (نوعی بیماری پوستی)
5. ضدورم و ضدتب
6. ضداحتقان و قابض
7. بازکننده برونش‌ها و ضدکلسیم
8. مولد کندی ضربان قلب و محرک گردش خون
9. ادرارآور و هضم کننده
10. معرق و کم‌کننده چربی خون
11.  حشره کش
12. ملتهب کننده و مقوی معده
13. گرمازا و نگهداری‌کننده آب در بدن

1. بادشکن، محرک اعصاب و افزایش‌دهنده مویرگ‌های خونی است.
2. میوه‌ی آن، مزه تند و تلخ داشته و مسکن، ضددرد، خلط‌آور، مقوى معده، بادشکن، محرک موضعی قوی، محرک عمومی و قلبی است.
3. در موارد سوء هاضمه نامنظم بکار می‌رود.
4.  خون را قوی و تورم و درد را می‌کاهد.
5. منبع ويتامین C است.
6.  به عنوان اسید محرک و در استعمال خارجی به عنوان قرمزکننده پوست بکار می‌رود.
7. خمير میوه نارس آن برای درمان سرطان و اختلالات روماتیسمی استفاده می‌شود.
8. پودر میوه آن همراه عسل به عنوان بادشکن برای درمان سوء‌هاضمه کاربرد دارد.
9. میوه آن به مقدار کم بـه عنوان محرک معده استفاده شده و سبب افزایش ترشح بزاق و شیره معده می‌شود.

فلفل دلمه‌ ای‌های سفت و پلاسیده نشده را انتخاب و آنها را در یخچال نگهداری کنید. کلیه انواع فلفل دلمه‌ای را می‌توان به صورت خام یا پخته مصرف کرد و حتی می‌توان آب آنها را گرفت و نوشید.