پیاز و خواص آن

پیاز از نظر ارزش غذایی به دلیل دارا بودن قندها، ویتامین ها به ویژه و ویتامین ث، مواد معدنی بخصوص کلسیم، فسفر و پتاسیم دارای اهمیت است. پیاز یکی از قدیمی ترین سبزیها در دنیا و ایران است که خاستگاه آن در ایران و افغانستان ذکر کرده اند؛ در ادامه این مقاله با فواید و خواص دارویی پیاز و عوارض آن کامل آشنا خواهید شد.

پیاز گیاهی است دو ساله دارای برگ‌های توخالی و استوانه‌ای شکل، ساقه‌ی این گیاه تا ارتفاع یک متر می‌رسد که آن هم استوانه‌ای و توخالی است. گل‌های آن به رنگ سفید یا بنفش به صورت چتر در انتهای ساقه دیده می‌شود. دانه‌های آن ریز و سیاه است. این گیاه انواع مختلفی دارد، مانند سفید، بنفش، قرمز و یا مخلوطی از قرمز و بنفش. این گیاه در حال حاضر در تمام مناطق دنیا کشت می‌شود ولی گفته می‌شود، که منشأ آن از ایران و افغانستان بوده و از آنجا به دیگر نقاط دنیا راه یافته است. پیاز از زمان‌های ماقبل تاریخ وجود داشته است. مردم مصر از آن در غذاهایشان استفاده می‌کردند و از آن در مراسم مذهبی نیز استفاده می‌کردند و احترام خاصی داشته است. یونانیان و رومیان نیز آن را می‌شناختند و مصرف می‌کردند.

طبعی گرم و خشک دارد.

مواد و محتویات	مقدار در 100 گرم	مواد و محتویات	مقدار در 100 گرم
انرژی	۳۶ کالری	فیبر	۱۰۵ گرم
پروتئین	۱ گرم	ویتامین C	5 میلی گرم
کربوهیدرات	۸ گرم	پتاسیم	۱۶۰ میلی گرم
کلسیم	۲۵ میلی گرم	منیزیم	۴ میلی گرم

پیاز دارای ترکیبات گوگردی، قند، کلسیم، املاح سدیم و پتاسیم، بده سیلیس، آهن، فسفر و ویتامین‌های B، A و C می‌باشد. این گیاه دارای اسانس مخصوصی است که بر اثر پختن از بین می‌رود. همچنین دارای یک نوع انسولین گیاهی به نام گلوکوکینین است. پیاز سفید یا رنگی دارای مواد زنده‌ای است. بوی تند و طعم گسی دارد، دارای یک اسانس فرار و محرک مخاط چشم است که سولفوردالیل نام دارد و این همان است که در موقع پوست کندن این گیاه چشم افراد را به اشک می‌اندازد.

جوشانده پیاز خام همراه با آب و شکر (شربت پیاز)، درمان کننده بیماری فشار خون و تقویت کننده عروق و درمان کننده اختلالات عضله قلب می‌باشد و عوامل حمله‌های قلبی و سکته‌های قلبی را برطرف می‌سازد. پیاز خام یا پخته و یا سرخ کرده، از لخته شدن خون و ایجاد ترمبوز و در نتیجه اسداد عروق جلوگیری نموده و تصلب شرائین را در افراد مسن درمان کرده و قلب و عروق را در انجام فعالیت حیاتی، تقویت می‌نماید.

پیاز، تقویت کننده دستگاه عصبی مغزی نخاعی است. این گیاه، ضعف و فرسودگی جسمی و عصبی را برطرف نموده و آرام بخش و خواب آور می‌باشد.

جوشانده پیاز همراه با آب و شکر، در تسکین دردهای عصبی نیز داروی مناسبی است. ضماد آن، دردهای میگرنی را التیام می‌بخشد. این گیاه، نشاط ‌آور بوده و برطرف کننده افسردگی، اضطراب و استرس‌های عصبی می‌باشد.

پیاز، دستگاه گوارش را تقویت نموده، اشتها آور و عامل تسریع کننده در هضم غذا می‌باشد. این گیاه، ترشحات معده را در هضم غدا منظم ساخته ونفخ معده را برطرف می‌نماید.

پیاز پخته، موجب لینت مزاج، برطرف شدن یبوست و نفخ روده، قولنج روده، ناراحتی‌های شکم، ورم روده و ناراحتی‌های مقعد می‌شود. ضماد این گیاه مخلوط با زرده تخم مرغ و روغن، درد و ورم مقعد را درمان می‌نماید. جوشانده آن و سرکه نیز موجب تقویت دستگاه گوارش می‌گردد. این گیاه، ناراحتی‌های ناشی از پرخوری را برطرف می‌سازد.

پیاز، ضمن تقویت کبد و اعمال کبدی، استفراغ‌های صفراوی و آب آوردن شکم را درمان نموده و از بروز دیگر اختلالات کبدی و صفراوی جلوگیری می‌نماید. سیصد گرم از این گیاه را خرد کنید و در ظرفی که محتوای هفتصد گرم شیر است بریزید و صد گرم عسل به آن اضافه کنید و چهل و هشت ساعت بگذارید بماند، ولی گاه به گاه ظرف آن را تکان دهید تا خوب مخلوط شود، بعد هر وقت بحران‌های کبدی به سراغ شما آمد، صبح و شب یک لیوان از این شیر را بنوشید.

پیاز تقویت کننده کلیه‌ها، دفع کننده سنگ کلیه و مثانه، درمان کننده ورم کلیه، کاهش دهنده آلبومین ادرار، تسهیل کننده دفع ادرار و تنظیم کننده قند خون می‌باشد. جوشانده این گیاه با عسل، موجب تحریک در دفع ادرار شده و در درمان بیماری‌های کم شدن ادرار، بسیار موثر است.

پیاز، پوست بدن و موها را تقویت نموده و آلرژی‌های پوستی، زگیل‌ها و بیماری‌های پوستی را درمان می‌نماید. عصاره آن، ناراحتی‌های ناشی از خراش‌ها وبریدگی‌های پوستی را التیام می‌بخشد و درد و سوزش حاصل از نیش زدگی حشرات را تسکین می‌دهد و سرمازدگی و ترک خوردگی پوست را التیام می‌بخشد. ماسک پیاز روی صورت، خون را به طرف صورت می‌کشاند و رنگ صورت را درخشان می‌کند. ضماد این گیاه، زخم‌ها و سوختگی‌های پوستی را درمان می‌نماید. ضماد تخم آن نیز درمان کننده بیماری "پسوریازیس" و برطرف کننده لکه‌های سفید رنگ پوست می‌باشد. ماساژ پوست با جوشانده این گیاه نیز موجب از بین رفتن کک و مک و چین و چروک پوست می‌شود.

پیاز، با خاصیت ضد عفونی کننده قوی، از بروز بسیاری از بیماری‌های عفونی دستگاه گوارش، دستگاه تنفس، و دیگر اندام‌های بدن جلوگیری می‌نماید. جوشانده آن با آب و شکر، درمان کننده آنژین، زکام، حصبه، گریپ، آسم، برونشیت، سرفه‌های مزمن و عفونت‌های کلیوی می‌گردد. آب این گیاه درمان کننده عفونت‌های بینی، گوش و خارش و سوزش و آب ریزش و عفونت‌های چشم می‌باشد.

پیاز، نیروی جنسی زن و مرد را تحریک، و قوای جنسی را تقویت می‌نماید و دم کرده تخم این گیاه نیز این خاصیت را دارا می‌باشد.

پیاز عوامل مساعد کننده بروز بیماری سرطان را از میان برداشته و از پیدایش سرطان در بدن و سرطانی شدن سلول‌های بدن جلوگیری می‌نماید.

• پیاز را می‌توان چندین هفته داخل یک سبد در دمای محیط و در جای خشک با تهویه مناسب و دور از نور مستقیم خورشید نگه‌داری کرد، اما پیازچه را باید در یخچال نگه‌داری کرد.
• برای این که بوی این گیاه شما را ناراحت نکند و اشک از چشمان شما جاری نشود، می‌توانید پوست آن را زیر آب شیر پوست بکنید یا اینکه آن را داخل ظرف بزرگی آب قرار دهید و در آب پوست آن را بکنید.
• دو پیاز را رنده کنید و در یک لیتر شیر که به جوش آمده باشد بریزید و بعد بیست و چهار ساعت بگذارید دم بکشد و سرد شود، بعد آن را صاف کرده و هر روز سه لیوان کوچک از آن را بنوشید. این جوشانده ورم و آماس پوست را معالجه می‌کند.
• برای درمان درد گوش با این گیاه یک پیاز کوچک را در کوره بپزید بعد آن را ریزریز کنید و با کمی کره بمالید تا مخلوط شود، سپس این مخلوط را در پارچه نازکی بریزید و تا گرم است در گوش بگذارید.
• برای معالجه سوختگی، تازه این گیاه را پوست کنده و رنده کنید، و بعد نمک دریایی به آن بزنید، این مخلوط را در پارچه بگذارید و به صورت ضماد روی سوختگی بمالید.