علل سرخی پوست و درمان گیاهی آن

• عوامل بوجود آورنده‌ی سرخی پوست کدامند؟
• راه های جلوگیری از زیاد شدن سرخی پوست
• روش‌های گیاهی درمان سرخی پوست

افراد بسیاری آثار خاص این مشکل را که در سطح صورت ایجاد می‌شود، می‌شناسند. تقریباً پس از سن ۳۰ سالگی، روی گونه‌ها، پیشانی و بینی به تدریج شیارهای آبی، قرمز یا بنفشی که دارای عروق ریز منبسط شده است ظاهر می‌شود و همراه آن، پوست قسمت‌های اطراف آن قرمز، نازک و شکننده می‌شود. پس از چند سال، ممکن است جوش‌های قرمز رنگی روی بینی به وجود حالت ورم و آماس به خود گرفته و پس از آن، حالت پرخونی و شیارهای واریسی همراه با جوش صورت بروز می‌کند. اگرچه الکلیسم مزمن می‌تواند در برخی موارد باعث ایجاد این پدیده شود، اما سرخی پوست بیشتر مربوط به شکنندگی عروق است که خصوصاً در رابطه با شریان‌های کوچک، وریدهای کوچک یا مویرگ‌هایی که دیواره آنها حالت ارتجاعی خود را از دست داده و تا مرحله پاره‌گی منبسط شده و گاهی لکه‌های کوچکی از خونریزی ایجاد می‌کند، می‌باشد. غالباً سرخی پوست صورت با یک سری اشکالات گردش خون در پاها نظیر واریس، پاهای سنگین و حساسیت نسبت به سرما نیز همراه است. غیر از شکنندگی و ضعف خاص دیواره عروق، در اکثر موارد متابولیسم عمومی نیز مختل شده و اعمال دفعی دچار نارسایی است.

سرخی پوست، معمولاً پس از صرف غذا و هنگامی که خون مملو از اوره، اسید اوریک و کلسترول است تظاهر بیشتری از خود نشان داده و گاهی اوقات حالت دیابتی یا پیش دیابتی آشکاری را به وجود می‌آورد. سرانجام، مقدار بیش از حد گلبول‌های قرمز غالباً به عنوان یک عارضه جنبی ناشی از یک بیماری خونی یا دستگاه قلبی ـ عروقی باعث ایجاد سرخی پوست می‌شود.

 تماس این پوست حساس با باد و سرما یا اشعه آفتاب (در تابستان) نیز باعث تشدید وضعیت و ایجاد آسیب می‌شود. بنابراین، می‌توان استفاده از روغن جوانه سویا را در زمستان روی گونه‌ها، بینی و پیشانی و روغن زیتون را در هوای گرم توصیه کرد.

تنظیم وعده‌های غذا از اهمیت زیادی برخوردار است و بایستی برحسب فعالیت جسمی و شغلی هر بیمار تنظیم شود. در اکثر موارد، صبحانه و نهار می‌تواند از حجم بیشتری برخوردار باشد، اما شام را باید سبک مصرف کرد. در حالی که غالباً وضعیت معکوس است و صبحانه به خاطر عجله برای رفتن به محل کار، از رژیم غذایی حذف شده و نهار نیز به خاطر مسائل اقتصادی سریعاً مصرف می‌شود و دارای ارزش تغذیه‌ای ناچیزی است، اما شام، باید امکان تأمین کالری‌های مصرف شده را با حجم زیاد خود جبران کند که پس از آن تقریباً شخص هیچگونه فعالیت فیزیکی و فعالیت متابولیکی او کند می‌شود (منظور همان خوابیدن است). برای بهبود بخشیدن وضعیت فعالیت‌های دفاعی، بایستی مصرف آب را افزایش داد. نوشیدن یک لیتر آب در خارج از وعده‌های غذا نداشته توصیه می‌شود.

 مصرف برخی از مواد غذایی به خاطر مقدار زیاد ویتامین‌های گروه B آنها (بالاخص B و ویتامین P) بیشتر توصیه می‌شود: – غلات: به شکل فلاکون‌های گندم، جو صحرایی یا ذرت که در صبحانه همراه با کمی شیر و شکر مصرف می‌شود. – میوه‌های خشک: خرما، برگه زرد آلو، کشمش و – زرده تخم مرغ که از نظر دو ویتامین ذکر شده در بالا بسیار غنی است و می‌توان آن را پس از جداسازی از سفیده به صورت خام یا به شکل مخلوط با شیرگرم و شکر، هر دو روز یکبار مصرف کرد. ۔ جگر ماهی؛ بهتر است از روغن مایع جگر ماهی مور و (با طعم ناخوشایند معروف آن) یا روغن جگر ماهی فلتان که به شکل قرص‌های بدون رنگ و طعم ساخته می‌شود استفاده کنید. مخمر آبجو. مصرف برخی از مواد غذایی (که اسامی آنها را در بخش اکنه نیز دیده‌اید)، فعالیت‌های دفعی را تسهیل می‌کنند. برای تسهیل در فعالیت‌های دفعی: کبدی: ترب سیاه، خبرآور، آرتیشو و کاسنی.

• در وهله اول، باید از گیاهان شناخته شده‌ای نام ببریم که دارای تأثیر تقویت کننده وریدها و ویتامینی بوده و برخی از آنها به وفور مصرف می‌شوند نظیر سرو، بلوط هندی و گردو. از این گیاهان می‌توان مخلوط زیر را تهیه کرد: یک قاشق سوپ‌خوری از مخلوط فوق را در یک چهارم لیتر آب جوش ریخته و در ظرف را ببندید. صبر کنید مخلوط تا هنگام سرد شدن دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و با پنبه به صورت موضعی به کار ببرید.
• 50 گرم برگ انگور قرمز را با 30 گرم برگ آرتیشو، 40 گرم برگ زیزفون، 50 گرم برگ و گل برویر، 30 گرم برگ بلوط هندی، 20 گرم برگ مریم گلی و 5 گرم پوست درخت سیاه توسه مخلوط کرده و دم کنید. برای هر فنجان، یک قاشق سوپ‌خوری از این ترکیب را استفاده کرده و در اوایل دوره درمان، 4 فنجان در روز مصرف کنید.