فواید بی نظیر به دانه

به درخت کوچکی است که پوست ساقه و تنه آن قهوه ای بوده و برگ های آن پوشیده از کرک و صاف است. میوه رسیده آن زرد رنگ، گرد و یا به شکل گلابی و در سطح آن پوشیده از کرک بوده و طعمی مطبوع، شیرین یا کمی ترش داد. دانه این میوه را به دانه می گویند. در طب سنتی به تفصیل در مورد فواید به دانه برای سرفه صحبت شده است. نوشیدنی حاصل از به دانه یکی از قدیمی ترین نوشیدنی های طب عامیانه است. در ادامه در مورد طرز تهیه دمنوش به دانه ، خواص آن و سایر موارد مصرف به دانه صحبت خواهیم کرد.

از نظر طب قدیم ایران به شیرین، گرم و تر و به ترش، سرد و خشک است. روغن به، سرد و تر و قابض و به دانه سرد و تر است.

لعاب به دانه را روی زخم ها و سوختگی ها بگذارید تا باعث شفای سریع آن ها شود. ضد تب است. اسهال خونی و ساده را درمان می کند. برای درمان جراحات گلو موثر است. سرفه را برطرف می کند. برای درمان تورم های داخلی بدن مفید است.

برای التیام ترک پوست دست، نوک پستان، لب و بواسیر لعاب به دانه را روی موضع بمالید و آرام ماساژ دهید. برای درمان خشکی زبان و دهان مفید است. آفتاب زدگی را با مالیدن لعاب به دانه بر روی پوست درمان کنید.

سردرد را برطرف می کند. مقوی معده است. سینه را تقویت و صاف می کند. سرفه کودکان را برطرف می سازد. برای درمان بی خوابی دم کرده گل به را با عرق بهار نارنج مخلوط کرده و قبل از رفتن به رختخواب بنوشید.

• از خیساندن دانه به در آب، لعاب تولید می شود. لعاب این دانه مانند لعاب دانه های کتان، ریحان و کتیرا خاصیت ضد التهابی دارد. بررسی ها نشان می دهد ۲۰ تا ۲۲ درصد وزن دانه های به را لعاب (موسیلاژ) تشکیل می دهد. می‌ توان چند دانه به را روی زبان قرار داده و لعاب آن را ظرف چند دقیقه مکید.
• باید از جویدن دانه های به شدت پرهیز کرد. این دانه ها را نباید به صورت له ‌شده و یا خرد شده، جوشاند و خورد. زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین که در به دانه وجود دارد تجزیه تجزیه شده و به اسید سیانیوریک تبدیل می شود که برای بدن بسیار خطرناک است.
• با مکیدن یا خوردن هسته میوه به ، لعاب از روی آن جدا شده و دانه بدون هیچ تغییری دفع می ‌شود. در این حالت، خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد. اسید سیانیوریک فقط با له و یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می ‌شود.
• به دانه منبعی غنی از فیبر، ویتامین C و نوعی کربوهیدرات به نام پکتین است. از این رو، مصرف آن به کاهش وزن کمک کرده و در استحکام رگ ها و جلوگیری از تصلب شرایین نقش دارد. افزودن این دانه ها به غذا علاوه بر ایجاد طعمی خوب، به گوارش غذا به خصوص گوارش پروتئین کمک فراوانی می کند.
• این دانه ها به دلیل داشتن خواص درمانی فراوان محبوبیت بسیاری داشته و به شکل لعاب، جوشانده، دمنوش، ماسک صورت و ماسک مو، مورد استفاده قرار می گیرد.

به دانه و فرآورده های آن مانند دمنوش، جوشانده، لعاب و ماسک حاوی ترکیبات شیمیایی مهمی مانند ویتامین A، آمیگدالین یا ویتامین B17 ، دیگر ویتامین های ‌B ، ویتامین C ، تانن، شکر، پکتین، مالیک اسید و املاح معدنی مانند پتاسیم، سدیم، روی، فسفر، کلسیم، آهن، منیزیم و سلانیوم است.

به دانه وقتی داخل آب خیسانده می شود پف کرده و مایع چسبنده ژله ای تولید می کند. مصرف این ماده ژلاتینی باعث ایجاد آرامش شده و به درمان بی خوابی کمک می کند.

گفته می شود به دانه منبع خوب ویتامین B17 بوده و در طب سنتی برخی نقاط دنیا به عنوان داروی رایج ضد سرطان مصرف می شود.

ژل حاصل از دانه های به، برای درمان سوختگی های سطحی پوست، آفتاب سوختگی و سوختگی ناشی از تعریق قابل استفاده است. برای تاثیرگذاری بیشتر باید دانه‌ ها بیش از یک ساعت جوشانده شوند تا مایع غلیظی بدست آید. پس از آن، مایع ژله ای به دست آمده را با دقت و به آرامی روی محل سوختگی بمالید.

بلعیدن به دانه برای رفع بوی بد دهان و تنفس بدبو تاثیر شگفت انگیز دارد.

ژل به دانه برای بیماری های تنفسی مفید است. در نقاط مختلف جهان فرو رفتگی داخل میوه ها از جمله میوه به را در آب خیسانده و برای درمان گلودرد و سرفه استفاده می کنند. لعاب به دانه برای درمان التهاب مخاطی و گرفتگی صدا نیز مفید است.

به دانه، به دلیل خواص ضد آلرژی و ضد التهابی از درمان های خانگی سرماخوردگی می باشد. کافیست 1 قاشق غذاخوری به دانه را با 250 میلی لیتر آب جوش مخلوط کرده و گرم بنوشید که بسیار مفید می باشد.

به دانه از دانه های قابض می باشد که دارای خواص ضد التهابی قوی بوده و به درمان یبوست کمک می کند. مصرف به دانه از سلامت دستگاه گوارش محافظت کرده و برای زخم معده مفید است.

به دانه برای از بین بردن لک های صورت و درمان آکنه بسیار مفید است. به دانه باعث نرم شدن پوست شده، چین و چروک ها را از بین می برد و به روشن شدن پوست و سلامت آن کمک می کند.

برای رفع سرفه های ناراحت کننده می‌ توانید از دانه های به استفاده کنید. در تهیه نوشیدنی بِه دانه برای سرفه، دانه های خشک شده را در یک قوری یا کتری آب جوش بریزید. روی کتری را با درب بپوشانید و روی حرارت غیر مستقیم قرار دهید.

دم کردن دانۀ بِه، شبیه دم کردن سایر دمنوش هاست. برای آماده شدن دمنوش به دانه، باید 15 تا 20 دقیقه صبر کنید تا آب جوش به خوبی جذب دانه ها شود. یک مایع نسبتا غلیظ از مخلوط آب جوش و دانه های به بدست می آید که نوشیدن آن فواید زیادی برای رفع التهابات دستگاه تنفس دارد.

برای تولید ماسک صورت هسته میوه به، ابتدا مقدار کمی از دانه های به را به نصف لیوان آب اضافه کرده و در ظرف شیشه ای درب دار بریزید. پس از آن به مدت ۲۴ ساعت درب ظرف را محکم ببندید. پس از این مدت می توان ماده ژله ای هسته میوه به را با پنبه روی پوست صورت مالید. این کار را می توان به صورت روزانه تکرار کرد.

برای تهیه ماسک موی به دانه، مقداری از آن را به ۲ لیوان آب اضافه کرده و روی حرارت قرار دهید تا بجوشد. سپس آن را از روی حرارت بردارید تا خنک شود. توصیه می شود پس از خنک شدن، مایع را روی ریشه موها مالیده و بعد از یک ساعت با آب گرم و بدون استفاده از شامپو آبکشی نمایید.

در مصرف خوراکیِ دانه های به، نباید آنها را بجوید زیرا این دانه ها حاوی نیتریل هستند. این ماده با جویدن آزاد شده و پس از ترکیب شدن با آنزیم ها یا اسید معده (یا هر دو) در معده انسان هیدرولیز می‌ شود. در نهایت موجب تولید سیانور، گازی سمی و فرار در بدن می‌ شود. بنابراین توصیه می شود دانه ها را قورت دهید و از جویدن آنها خودداری کنید.

• مصرف به دانه برای سرفه در زنان باردار توصیه نمی ‌شود

خوردن به دانه برای سرفه به دلیل احتمال تشکیل سیانور در بدن با احتمال مسمومیت همراه است و برای زنان باردار ممنوع است. در صورت جویده نشدن دانه ها احتمال آزاد سازی این سم در بدن بسیار کم است. اما به هر حال باید بدانید که این سم می تواند منجر به سقط جنین شود. پس زنان باردار به طور کلی از خوردن به دانه برای سرفه و یا برای هر منظور دیگری منع می‌ شوند.