دلایلی که گیاهخوار بودن انسان را ثابت می کند

موضوع گوشت خواری یا گیاهخواری انسان سابقه‌ ا‌ی طولانی در حوزه علم دارد. در این میان برخی دانشمندان عقیده دارند با توجه به منشا تکاملی انسان، و وجود ساختار‌ های ویژه و همچنین عملکرد هایی خاص در انسان، می‌ توان صفت گیاهخوار بودن را برای انسان مناسب دانست. دلایل گیاهخواری می‌ تواند متفاوت باشد و به نظر می‌ رسد جهان در حال درک این است که می‌ تواند ترحم، مهربانی و طول عمر را جایگزین بیماری‌‌‌ های مزمن کند. در قرون اولیه پس از میلاد با رواج یافتن مانویت اعتقاد به گیاهخواری شایع می‌ شود.

در طبیعت آن دسته از پستانداران که آب را هنگام نوشیدن لیس می‌ زنند مثل گربه، ببر، خرس و گرگ گوشت خوار هستند و هر کدام که آن را می‌ مکند یا هورت می‌ کشند مانند گاو فیل و انسان، گیاهخوار می‌ باشند.

انسان و بقیه گیاهخواران قادرند آرواره پایین خود را بدون تکان دادن سر علاوه بر بالا و پایین به طرفین نیز تکان دهند، در حالی که درندگان از حرکات جنبی فک های خود که جهت آسیاب کردن دانه به گیاهخواران داده شده عاجز می‌ باشند.

آرواره جانوران گوشت خوار دارای دندان‌ های شمشیری شکل هست که به دو دندان نیش بزرگ برای پاره کردن مجهز است این آرواره‌ ها بسیار پر قدرت و خرد کننده می‌ باشند. اما در گیاهخواران دندان‌ ها صاف و مسطح هستند. آرواره‌ ها ضعیف بوده و برای فشار های شدید طراحی نشده‌ اند. نوع دندان‌ های انسان او را جزء جدا نشدنی گروه گیاهخواران قرار می‌ دهد. این تفاوت حتی در مینای دندان‌ ها هم مشاهده می‌ شود.

در ساختمان بدن گوشت خواران به علت قابلیت فساد پذیری سریع گوشت، طول روده‌ ها کوتاه است تا حیوان بتواند هر چه زود تر آن را دفع نماید. غذاهای گوشتی پس از هضم در روده محیط بسیار مناسبی برای رشد باکتری‌ های مواد آلی از هم پاشیده و فاسد شده وجود می‌ آورد. گیاهخواران از جمله انسان دارای روده‌ های درازی می‌ باشند. برای این که مواد غذایی به آهستگی مواد مغذی را پس می‌ دهند. اینجاست که تفاوت غذای یک گوشت خوار با گیاهخوار آشکار می‌ گردد. تبدیل و هضم غذای گیاهخواران به وسیله انفعالات تخمیری با همراهی دسته‌ های مختلف میکروب های گیاهی انجام می‌ گیرد، با این تفاوت که آن دسته از میکروب‌‌ ها که برای گوشت خواران مناسب است برای گیاهخواران مناسب نیست.

معده انسان و عضلات آن بسیار ظریف و حساس است و به هیچ وجه قادر به هضم کامل غذاهای گوشتی نیست، در حالی که معده خشن گوشت خواران با عضلات محکم کار اصلی هضم را انجام می‌ دهد. این اساسی ترین دلیل برای هضم نکردن غذا، یبوست و دل درد در انسان‌ هایی است که از گوشت برای خوراک استفاده می‌ کنند.

ترشح غده‌ های معده و لوزالمعده انسان و بقیه حیوانات گیاهخوار به بافت‌ های گوشت بسیار کم اثر است و نمی‌ تواند قادر باشد مانند ترشحات غدد یک درنده، گوشت (و همچنین استخوان حیوانات) را نرم و حل کند.

گوشت دارای ازت زیادی است که دفع آن از عهده جانوران گیاهخوار ساخته نیست و همین علت اصلی امراضی چون نقرس و ناراحتی‌ های کبدی است که به وفور در افراد گوشت خوار دیده می‌ شود. بوی بد دهان و بعضی از انواع سردرد ها و سرگیجه‌ ها نیز زاییده همین سبب است.

انسان قادر نیست مانند حیوانات گوشت خوار از جسد حیوانات به طور کامل و طبیعی استفاده کند. وقتی شیر، روباه یا هر حیوان دیگری طعمه‌ اش را شکار می‌ کند، فقط گوشت‌ های ران و سر و سینه آن را نمی‌ خورد، بلکه گوشت و پوست و استخوان را با هم می‌ بلعد و با این کارش تعادلی از نقطه نظر احتیاجات گوناگون بدن به مواد مختلف غذایی برقرار می‌ کند.

چاک دهان گوشت خواران بسیار عریض است به طوری که می‌ توانند هنگام بلعیدن آن را به حد زیادی باز نمایند. چاک کوچک دهان انسان دلیل محکم دیگری بر میوه خوار بودن اوست.

چربی‌ های موجود در گوشت حیوانات به زحمت از بدن گیاهخواران دفع می‌ گردد و اغلب به صورت پیه در ناحیه‌ های شکم، ران، باسن و غبغب مردم گوشت خوار ذخیره می‌ شود. همین چربی هاست که در دیواره ی داخلی رگ‌ ها جمع شده و حرکت خوب را نا منظم می‌ سازد. سکته‌ های قلبی، حاصل این تغذیه اشتباه است، مصرف چربی‌ های گیاهی مثل روغن زیتون، آفتابگردان و غیره هیچ وقت دیده نشده که عارضه‌ ای ایجاد کند.

حیوانات گوشت خوار می‌ توانند به سرعت بدوند و شکار خود را در حال گریز بگیرند، اما انسان چون میوه خوار است، قادر به این کار نیست و در عوض به راحتی دانه از گیاهان بر می‌ دارد یا از درختان بالا می‌ رود و برای خوراکش میوه را جمع می کند.

چشم گوشت خواران بر خلاف چشم انسان و دیگر جانوران گیاهخوار که نا متغیر می‌ باشند، قادر است در تاریکی ببیند و مردمکش کوچک و بزرگ شود.

پروتئین حاصل از گوشت برای جذب شدن، معده انسان را به یک کار سخت وا می‌ دارد در حالی که پروتئین‌ های نوع گیاهی راحت تر جذب شده و بدن انسان و دیگر حیوانات گیاهخوار آن‌ ها را آسان تر قبول می‌ کند. ضمن این که استفاده بیش از حد پروتئین برای بدن باعث فشار آمدن به کلیه می‌ شود، چرا که کلیه باید این پروتئین بیش از حد را تصفیه کند و این خود یکی از عوامل فرسودگی و بیماری‌ های کلیوی است. درضمن پروتئین بیش از حد به مصرف سلول‌ های سرطانی می‌ رسد و باعث تشدید سرطان می‌ شود.

حیوانات گوشت خوار می‌ توانند بوی جانوران دیگر را از خیلی دور استشمام کنند. انسان اصلا قادر به این کار نیست.

تمام گوشت خواران قادرند برای به دست آوردن شکار، خود را اگر لازم باشد ساعت‌ ها بی حرکت پنهان کنند و به طور غریزی حیله‌ های گوناگونی را برای فریب دادن طعمه می‌ دانند. انسان نه می تواند چند دقیقه جایی بند شود و نه قادر است در جایی که هموار نیست راه برود.

طبع انسان چون میوه خوار است، همان گونه که گوشت خواران از دیدن اجساد خون آلود اشتهایشان تحریک می‌ شود او نیز از دیدن، بوئیدن و چشیدن میوه‌ ها و سبزیجات لذت می‌ برد و در مقابل از دیدن اجساد خون آلود و دل و روده در آمده حالش دگرگون شده و غمگین و ناراحت می‌ شود. گیاهخواران و از جمله انسان بسیار علاقه مند‌ هستند که میوه‌ ها را به صورت خام بخورند، این در حالی است که خوردن گوشت خام برای انسان تهوع آور و غیر قابل قبول می‌ باشد. انسان طبیعتاً از کشتن و خون گریزان است.

میو‌ه‌ جات و سبزیجات خام از خاصیت شدید شفا بخشی و دفع میکروب برخوردارند که برای سلامت انسان بسیار ضروریست. اما گوشت اکثر اوقات ناقل ویروس‌ ها و میکروب‌ های خطرناک است، به خصوص انواع و اقسام کرم‌ ها معمولاً از راه گوشت به انسان منتقل شده در جدار روده می‌ چسبند و شخص گوشت خوار را مبتلا به کم خونی، زردی، رنگ پریدگی، لاغری، ضعف بنیه، پر خوابی و بی حوصلگی می‌ کنند. هر چند پختن تا حدودی این کرم‌ ها را از بین می‌ برد ولی تصور از بین بردن تمام این موجودات خطرناک از راه پختن یک راه اساسی نیست، زیرا که خیلی از آن ها می‌ توانند درجه حرارت‌ های بسیار شدید را نیز تحمل کنند. اگر شما نیز گوشت خوار هستید چه بسا که مبتلا به این کرم‌ ها، ویروس‌ ها و انگل‌ ها بوده، ولی خودتان از آن خبر نداشته باشید.

بزاق انسان و دیگر گیاهخواران جهت آماده کردن مواد نشاسته‌ ای برای هضم در دهان، دارای آمیلاز آنزیم هضم نشاسته است، اما بزاق دهان گوشت خواران فاقد این ماده می‌ باشد.

قسمت‌ های مختلف گوشت به طور وحشتناکی از اسید اوریک (اوره) برخوردار است. مثلا یک کیلو گوشت گوساله دارای 30 گرم و یک کیلو جگر بیش از 40 گرم اسید اوریک دارد. در حالی که تمام اسید اوریکی که بدن خود می‌ سازد و دفع می‌ ند در روز از طریق کلیه‌ ها فقط 6 گرم می‌ باشند و اضافه بر این مقدار کاری دشوار برای کلیه‌ ها به وجود آورده شخص را به امراض سخت گوناگون که ناشی از تراکم اسید اوریک در بدن باشد مبتلا می‌ سازد. این بیماری‌ ها تا وقتی مریض به خوردن گوشت ادامه می‌ دهد هرگز دیده نشده که علاج قطعی داشته باشند.

چرندگان و پرندگان گیاهخوار همدیگر را میشناسند و به مهربانی در کنار یکدیگر می‌ توانند زندگی کنند. مرغ و خروس‌ ها لابلای دست و پای گاو گوسفند بدون آن که ترسی به خود راه بدهند، حرکت می کنند و دنباله خانه می‌ گردند. اما همین که گرگ یا روباهی نزدیک شود به طور غریزی از آن جا می‌ گریزند. این حالت در انسان هم دیده شده که از حیوانات درنده فرار کند.

دست‌ های انسان که به گروه گیاهخواران تعلق دارد برای دریدن ساخته نشده است. انگشتان دست او نشان میوه خوار بودن اوست، وگرنه می‌ بایست از پنجه‌ هایی برنده و تیز برخوردار باشد.

کنترل حرارت بدن به دو طریق انجام می‌ گیرد. یکی با عرق کردن و دیگری با آویختن زبان از دهان و تنفس‌ های سریع، کلیه گیاهخواران از طریق اول با استفاده از مجرا های موجود در روی پوست خود و تمامی گوشت خواران به طریقه دوم یعنی با در آوردن زبان و تنفس سریع این کار را انجام می‌ دهند مانند سگ و گرگ.

عرق کردن در گیاهخواران باعث دفع طبیعی سموم احتمالی موجود در گیاهانی که خورده‌اند خواهد شد و اگر انسانی از خوراک گوشتی استفاده کرده باشد چون میزان سموم و مواد زائد از میزان طبیعی بالاتر می‌ رود، عرق تن او بدبو و متعفن خواهد گردید.

گوشت خواران تقریبا ده برابر گیاهخواران جوهر نمک (اسید هیدروکلوریک) در بدن خود تولید می‌ کنند که بیشتر در هضم قسمت‌ های استخوانی گوشت به کار گرفته می‌ شود. با توجه به میزان جوهر نمک در بدن آدم، هرگز نمی‌ شود او را یک گوشت خوار به حساب آورد.

انسان می‌تواند در رژیم غذایی خود گوشت را به سادگی حذف کند و در این راستا ادعا می‌شود که رو به سلامت بیشتر هم خواهد گذاشت، ولی او هیچ گاه نمی‌تواند غذای طبیعی خود را که گیاهان می‌باشد حذف کند و به زندگی ادامه دهد. این در حالیست که گوشت خواران می‌توانند بدون خوردن گیاه زندگی کنند و سالم باقی بمانند.